To, do czego dążymy w USA to powtarzalność dobrego wykonania przez długi okres czasu. 

Oczywiście mówię tu o ilości wykonywanych zadań, które muszą mieć swój cel, bez niego nie jesteśmy w stanie być na tyle dobrzy, aby wygrywać z innymi. Moja filozofia dla zawodniczki wykonującej zagrywkę brzmi: muszę zagrać dobrą, trudną zagrywkę i muszę utrzymać piłkę w grze, bo mam świadomość że mamy bardzo dobre zawodniczki, które dobrze blokują dobrze bronią, a ja jestem częścią tej drużyny.

„…mam świadomość, że mamy bardzo dobre zawodniczki (…) a ja jestem częścią drużyny.”

•  Powtarzalność elementów

•  Zmniejszenie odchylenia- ustabilizowanie

•  Zarządzanie ryzykiem- kiedy warto.

•  Automatyzacja, automatyzacja, automatyzacja.

Antycypacja, przewidywanie, odczytywanie, ... itp.

W moim odczuciu - percepcyjne doświadczanie oraz
obserwowanie i rozpoznawanie wzorów (ruchowych) w czasie gry.

Jak zachowuje się rozgrywająca gdy rozgrywa do przodu?

Jak pracuje ręka zawodniczki atakującej podczas mocnego ataku?

A jak podczas kiwki czy tzw. "miękkiego plasu"?

Gdzie się znajduje piłką względem jej ciała itp.?

I jeśli wcześniej zawodniczka widziała jakiś wzór podobnego zachowania, odczytanie takiego wzorce staje się bardzo proste w warunkach meczowych.

Z przebytych kilkanaście tysięcy razy różnych sytuacji podczas treningu, z trudnych sytuacji podczas meczu, z ilości trudnych pojedynków podczas kariery. U najlepszych zawodników decydującą cechą pozwalającą uzyskać przewagę jest czytanie gry. Byłem bardzo dobrym przyjmującym, bardzo dobrym atakującym, dobrym blokującym i bardzo dobrym obrońcą. Moja przewaga nad innymi wynikała m.in. z umiejętności czytania gry. Nie urodziłem się z talentem czytanie gry, umiejętność tę nabyłem rozgrywając tysiące meczów, w taki sposób się tego nauczyłem.

Z podobnym zamysłem pracujemy z drużyną narodową USA, tzn. staramy się stworzyć sytuacje, które zawodniczka może odczytać, innymi słowy pozwalamy im przeczytać i przewidzieć co stanie się za chwilę. Nie zależnie od elementu: przyjęcie, zagrywka, blok, atak, staramy się uczyć zawodniczki rozpoznawania wzorów, dzięki którym czytanie gry stanie się łatwiejsze podczas meczu.

Jako trenerzy poświęcamy bardzo dużo czasu na pracę nad techniką, chcemy, aby wyglądała idealnie, przez co zawodniczki będą popełniać mniej błędów, a zatem, jako drużyna, będziemy wygrywać. W podobnym tonie pracujemy nad nauką czytania gry…

Jeżeli dam Wam wybór między idealnymi technicznie zawodniczkami, a zawodniczkami idealnie czytającymi grę, co byście wybrali jako trenerzy?

Ile czasu trzeba poświęcić na naukę idealnej techniki, a ile czasu na naukę czytania gry? Co trwa dłużej? Moim zdaniem, więcej czasu potrzeba na nauczenie perfekcyjnej techniki niż na nauczenie czytania gry. W USA (Women National Team) czytanie gry traktujemy jako pierwszy element techniki.