Odbijając w dwójkach (pepper) można nauczyć się obserwacji pracy ręki i odczytać, czy będzie to mocne uderzenie, czy kiwka. Większość zawodników podczas mocnego uderzenia odwodzi rękę mocno w tył. Oczywiście zdarzają się zawodnicy, którzy odwodzą rękę w tył a następnie zwalniają ruch w końcowej fazie i kiwają. W takim przypadku mam o kilka setnych sekundy mniej czasu na odczytanie wzoru i na reakcję. 

Dlatego zawsze kiedy odbijamy piłkę w parach staram się uczulić moje zawodniczki na to aby zwracały szczególną uwagę na pracę ręki atakującej. 

Oczywiście jest to trudne, zmuszające zawodniczki do większego wysiłku, ciągłej koncentracji i odbioru bodźców, ale jesteśmy drużyną i pracujemy jako drużyna, dlatego pomagamy sobie żeby być lepszymi. 

Żeby nauczyć obserwować, czytać wykorzystujemy małe gry. Do nauki obserwacji idealnie pasują gry 3x3 i 4x4. Bardzo często gry są zza lini 3 m, gdzie za akcję wygraną kiwką drużyna zdobywa 2 pkt. a za atak tylko jeden punkt. To zmusza zawodniczki do nauki oceny ryzyka podejmowanego przy konkretnych zadaniach, a moim ukrytym celem w tej grze jest nauka wzorów kiwek „krótkiego plasu” i ataku mocnego. Oczywiście przy każdym przejściu piłki przez siatkę zawodniczki robią rotację o jedno miejsce, więc każdy gra na każdej pozycji i broni piłkę, a nie pozycję. Różne sytuacje z różnych punktów widzenia w realnym czasie.

W grze 4x4 zabroniony jest bardzo mocny atak tylko tzw. „krótki plas” lub kiwka. W systemie 1 zawodniczka pod siatką i 3 zawodniczki  w obronie trzeba naprawdę wiele wysiłku żeby umieścić piłkę w boisku, co stwarza doskonałe warunki do nauki czytania.

Często powtarzam moim zawodniczkom:  „W ataku patrz na zawodniczkę, nie na piłkę. Piłka i tak do ciebie doleci…”

I teraz mam pytanie. Skoro tyle uwagi poświęcamy na naukę czytania gry, to czy używanie podestów do ćwiczeń przyjęcia zagrywki czy obrony jest konieczne i zasadne?

Moim zdaniem zgrywając  z podestu po przeciwnej stronie siatki czy atakując z ziemi po tej samej stronie siatki do obrony, pozbawiam ich możliwości nauki czytania tego co tak naprawdę dzieje się na boisku. Z naszego punktu widzenia każde ćwiczenie powinno uczyć zawodniczki czytania gry, nawet najprostsze. Nie chcę powiedzieć że używanie podestów jest złe czy głupie. Ale z naszego punku widzenia nie są konieczne.  W ostatnich dwóch latach nie używaliśmy w ogóle podestów w treningach. Jeżeli potrzebujemy uderzenia do obrony po prostu używamy ćwiczeń, w których zawodniczki atakują, a inne bronią. Podobnie w przypadku zagrywki i przyjęcia zagrywki. Moim argumentem jest to, że przy zagrywce z podestu trener uderza piłkę bardzo płasko bardzo agresywnie i całe skupienie zawodniczki skierowane jest na piłkę, a nie na odbieranie wzorów czy czytanie gry.