Szkolenie dzieci i młodzieży
Współczesny świat wyczynowy jest atrakcyjną ofertą dla młodego pokolenia. Sława, podróże, uznanie, a także pieniądze - to atrakcyjne atrybuty kariery sportowej. Ale czy każdy może to osiągnąć? Niestety nie, chociaż w pewnym sensie jest to w wielu przypadkach możliwe. Nie wszyscy jednak zdają sobie sprawę z ogromu pracy i wysiłku jaki trzeba włożyć, by choć trochę spełniły się jego marzenia. Szkolenie sportowe jest zorganizowaną i celowo uporządkowaną działalnością, której celem jest przygotowanie zawodników do uzyskania maksymalnych wysiłków.
Jest to swoisty system składający się z szeregu składowych:
- podsystemu prognozowania rozwoju poszczególnych dyscyplin, prognozowania rozwoju wyników oraz przebiegu indywidualnych karier i warunków nieodzownych do osiągnięcia określonych wyników
- podsystemu treningów, zawodów i odnowy
- podsystemu doboru kandydatów i selekcji do sportu wyczynowego
- materialnych warunków treningu, zawodów, odnowy, badań naukowych
- poziomu kadry szkoleniowej
Sport młodocianych jest funkcją składową sportu wyczynowego. Współczesny trening jest procesem złożonym, a na jego skuteczność wpływa wiele czynników, których znajomość stanowi efekt działalności szkoleniowej.
Trening sportowy
1. elementy nie podlegające wytrenowaniu (talent zawodnika)
2. elementy podlegające wytrenowaniu (efekty treningu)
3. warunki społeczne i materialne procesu treningowego
Twierdzi się, że talent to idealna struktura cech uwarunkowanych genetycznie, która pozwala w odpowiednich warunkach środowiskowych i odpowiedniej motywacji osiągnąć sukces. Jest to więc suma wewnętrznych, wrodzonych, szczególnych predyspozycji, które stwarzają potencjalne możliwości do działania określonego rodzaju. Osobnicze możliwości rozwoju mistrzostwa sportowego determinowane są przez dwie grupy czynników: pierwsza z nich stanowi zespół uwarunkowań, druga wpływ środowiska przejawiający się w procesie treningu.
Trening powinien być zawsze konstruowany stosownie nie tylko do celów sportowych, ale i osobniczych możliwości ustroju w danej fazie rozwoju:
1. Trening musi być dostosowany do praw rządzących w danej fazie rozwoju młodego organizmu.
2. Konieczne jest uwzględnienie zjawisk rozwoju w aspekcie morfologicznym, motorycznym, psychologicznym, umysłowym i społecznym.
3. Bodźce treningowe powinny uzupełniać zjawiska rozwojowe i kształtować ustrój zgodnie z jego aktualnymi możliwościami, o czym mówią fazy sensytywne rozwoju zdolności motorycznych (wg J.Raczka) np.:
- równowaga 10-14 rok życia
- szybkość 6-13 rok życia
- gibkość 6-15 rok życia
Dyskusje użytkowników
1 komentarzeBardzo ciekawy artykuł, interesujące są zagadnienia dotyczące obciążeń treningowych oraz racjonalnego podejścia do możliwości dzieci.