Volley shoulder

TEST „AGRAFKA”

112 siatkarek i siatkarzy w wieku 14-16 lat zostało poddanych testowi „AGRAFKA” oceniającemu zakres ruchu rotacji wewnętrznej i zewnętrznej w stawach ramiennych oraz symetrię i równowagę pomiędzy lewą i prawą kończyną.

Średnie wyniki testu są następujące

Prawa agrafka - 10,4 cm
Lewa agrafka - 6,9 cm
Różnica – P/L – 3,5 cm

AGRAFKA

Lewa agrafka - 6,9 cm Prawa agrafka - 10,4 cm

INTERPRETACJA

Siatkarz, jako przedstawiciel dyscypliny o ruchach ramienia ponad głową podlega typowym zaburzeniom dla tego sportu (dla kończyny dominującej):

rotatory wewnętrzne są silniejsze w stosunku do rotatorów zewnętrznych (IR>ER),
rotatory zewnętrzne są rozciągnięte w stosunku do rotatorów wewnętrznych (normy: ER- 90º, IR-70º).

ER>90º IR<70º

CEL

Uzyskane wyniki potwierdzają istnienie zaburzeń i brak symetrii nawet u młodych siatkarzy.
Brak symetrii może być czynnikiem zwiększającym ryzyko urazu przeciążeniowego kompleksu barkowego.
Celem programu prewencyjnego jest uzyskanie jak najbardziej zbliżonych wyników dla kończyny dominującej i kontrlateralnej.

PREWENCJA – CO ROBIĆ?

1. Po każdym treningu i meczu należy wykonywać tzw. „sleeper’s stretch” – rozciąganie rotatorów zewnętrznych, przy ustabilizowanej łopatce (zawodnik leży opierając łopatkę o podłogę, dodatkowo dopychając głową ramię) w ilości 3-5 powtórzeń, czas utrzymania rozciągnięcia 20-30 sekund.

2. Rozciąganie tylnych struktur przy stawie ramiennym, w pozycji leżącej bądź stojącej,

przy ustabilizowanej łopatce, 3-5 powtórzeń, czas utrzymania rozciągnięcia 20-30 sekund.

BŁĘDY W ROZCIĄGANIU TYLNYCH STRUKTUR

Wykonywanie rozciągania w pozycji stojącej, bez ustabilizowanej łopatki. Rozciągane są w tym przypadku retraktory, co może przyczynić się do destabilizacji łopatki.

3. Zalecane jest precyzyjne rozciąganie mięśnia najszerszego grzbietu, 3-5 powtórzeń, czas utrzymania rozciągnięcia 20-30 sekund.

Na zdjęciu widoczne rozciąganie lewego mięśnia najszerszego grzbietu.

Kończyna górna lewa ustawiona w rotacji zewnętrznej, ustabilizowana dłonią kończyny przeciwnej. Ćwiczący wykonuje ruch wypchnięcia odcinka piersiowego kręgosłupa w lewo, w płaszczyźnie czołowej.

PODSUMOWANIE

Wszystkie rozciągania należy wykonywać na obie kończyny, zwracając większą uwagę na kończynę dominującą.
U osób z dużym deficytem należy regularnie, co 3 miesiące powtarzać test „AGRAFKI”, monitorując zmiany.

Ryszard Biernat

PT, PhD

Olsztyńska Szkoła Wyższa im. Józefa Rusieckiego