Poniżej prezentujemy pięć 45-minutowych lekcji siatkówki plażowej. Zajęcia z siatkówki plażowej wpisują się w treści podstawy programowej realizowanej na lekcjach wychowania fizycznego i mogą stanowić dla uczniów doskonałą alternatywę.

Poruszanie się po boisku, odbicie i wystawienie piłki sposobem górnym oburącz.

• zabawy bieżne, np. berek siatkarski, komórki do wynajęcia, gra do pięciu podań;

• ćwiczenia rozciągające, głównie partie dolne ciała z akcentem na stawy skokowe;

• podskoki obunóż i jednonóż.

• odbicia w parach sposobem górnym oburącz w czasie poruszania się w przód i w tył;

• odbicia w parach sposobem górnym oburącz w czasie poruszania się krokiem odstawno-dostawnym;

• odbicia sposobem górnym oburącz w czwórkach ze zmianą miejsc w poziomie (rys. 1);

• odbicia sposobem górnym oburącz w czwórkach z wystawieniem piłki do przodu i do tyłu (wzdłuż siatki lub linii); zmiany rotacyjne (rys. 2).

               Rys. 1.                                                                  Rys. 2.

• 1 x 1 – jedno odbicie sposobem górnym, zmniejszone pola gry: 3 x 6 m.

 

Odbicie sposobem dolnym oburącz, formy ataku specyficzne dla piłki plażowej.

• zabawy bieżne, np. berek siatkarski, komórki do wynajęcia, gra do pięciu podań;

• ćwiczenia rozciągające, głównie partie dolne ciała z akcentem na stawy skokowe;

• podskoki obunóż i jednonóż.

• odbicia w kole z wykorzystaniem zaprezentowanych przez nauczyciela technik uderzeń w ataku (możliwość wprowadzenia do koła dwóch piłek);

• odbicia w kole jak wyżej, bez możliwości odbijania sposobem górnym oburącz;

• po dorzuceniu przez nauczyciela przebicie sposobem dolnym do celu – wybór celu następuje po komendzie nauczyciela określającej jedno z czterech kół leżących na piasku (hula-hop); nauczyciel podaje komendę w momencie, gdy piłka mija siatkę (rys. 3);

przebijanka parami sposobem dolnym. Dwa zespoły podzielone na pary, para przebywająca na boisku ma prawo do jednego odbicia (przebicie na stronę przeciwnika), po którym opuszcza boisko, a jej miejsce zajmuje następna para. Po zakończonej wymianie piłkę do gry wprowadzamy wrzuceniem lub zagrywką.

Techniki zagrywki, przyjęcie zagrywki z rozegraniem ataku.

• zabawy bieżne, np. berek siatkarski, komórki do wynajęcia, gra do pięciu podań;

• ćwiczenia rozciągające, głównie partie dolne ciała z akcentem na stawy skokowe;

• podskoki obunóż i jednonóż.

• dowolne odbicia w parach z wykorzystaniem nowych uderzeń;

• podział na dwie grupy: grupa pierwsza wykonuje zagrywkę (górna tenisowa, dolna frontalna i boczna – skyball), druga grupa ustawiona po przeciwnej stronie siatki – łapie piłki; po wykonaniu 10 powtórzeń następuje zmiana, po wykonaniu pierwszej serii zagrywek w dowolne miejsce boiska kolejne serie wykonujemy po prostej wzdłuż linii i po przekątnej;

• przyjęcie zagrywki dwoma zawodnikami – nie biorący udziału w przyjęciu wykonuje atak po wystawieniu przez trzeciego z zawodników; przyjęcie zagrywki dwoma zawodnikami – nie biorący udziału w przyjęciu przechodzi w pozycję wystawiającego, po wystawieniu atakuje trzeci z ćwiczących, pozostała część grupy kolejno wykonuje zagrywkę; zmiany rotacyjne (rys. 5);

• przyjęcie zagrywki dwoma zawodnikami – nie biorący udziału w przyjęciu przechodzi do wystawienia, przyjmujący wykonuje atak, pozostała część grupy kolejno wykonuje zagrywkę; zmiany rotacyjne (rys. 6).

               Rys. 5.                                                                  Rys. 6.

• 2 x 2 – zmniejszone pola gry, zmiany zespołów po zdobyciu 5 lub 10 punktów.

 

Technika odbić w obronie, blok pojedynczy, kierunkowy, wąski i szeroki.

• zabawy bieżne, np. berek siatkarski, komórki do wynajęcia, gra do pięciu podań;

• ćwiczenia rozciągające, głównie partie dolne ciała z akcentem na stawy skokowe;

• podskoki obunóż i jednonóż.

• odbicia w kole bez możliwości odbijania sposobem górnym oburącz;

• odbicia w parach technikami obronnymi po dorzuceniu piłki przez partnera – zasłona górna, zasłona półgórna, beach dig;

• poruszanie się wzdłuż siatki w parach z wykonywaniem wyskoku do bloku (skrzydło, środek, skrzydło) – jeden z pary wykonuje blok szeroki, drugi blok wąski;

• nagranie piłki do rozgrywającego, po wystawieniu atak plasowany po przekątnej; zawodnik blokujący wykonuje blok kierunkowy po prostej, zawodnik broniący w głębi pola gra jedną z wybranych technik obronnych w kierunku nauczyciela, zmiany rotacyjne (rys. 7);

               Rys. 7.

• ćwiczenia jak wyżej – atak plasowany po prostej, blok po przekątnej, obrona wzdłuż linii bocznej.

Gra:

• 2 x 2 – pełny wymiar boiska, zmiany par po 5 lub 10 punktach.

 

Doskonalenie poznanych elementów technicznych, taktyka zespołowa w grze obronnej.

• zabawy bieżne, np. berek siatkarski, komórki do wynajęcia, gra do pięciu podań;

• ćwiczenia rozciągające, głównie partie dolne ciała z akcentem na stawy skokowe;

• podskoki obunóż i jednonóż.

• odbicia w pięcioosobowych zespołach ze zmianą miejsc za piłką (rys. 8); 

1 – wystawienie piłki wzdłuż siatki;

2 – plas po przekątnej do strefy I;

3 – obrona piłki do strefy III;

4 – dogranie do skrzydłowego 1;

            Rys. 8.

• obrona blokiem i zawodnikiem głębi pola, przeciwko atakowi plasowanemu: zawodnik blokujący sygnalizuje obrońcy rodzaj i kierunek wykonywanego bloku, informując go tym samym, w której strefie powinien się ustawić. Ewentualna zmiana strefy przez obrońcę powinna następować w ostatniej chwili, nie dając atakującemu możliwości zorientowania się, która ze stref boiska nie jest broniona. Atak następuje po wystawieniu przez rozgrywającego, do którego dogrywają piłkę pozostali zawodnicy; zmiany rotacyjne (rys. 9).

            Rys. 9.

• Gra – turniej – wybór systemu rozgrywek uzależniony jest od liczby boisk i drużyn:

• System brazylijski,

• System „każdy z każdym” w grupie.

Uwaga: niewskazane są systemy, w których przegrywający odpada z dalszych gier.