Trening indywidualny jest nieodłącznym elementem procesu treningowego i jest koniecznym uzupełnieniem pracy zespołowej. W obecnym czasie taki trening jest niezbędnym warunkiem właściwego i skutecznego kształtowania zawodnika w wielu sferach jego aktywności. Niezaprzeczalną zaletą pracy indywidualnej z zawodnikiem jest bezpośredni kontakt z trenerem, uzupełnienie braków w umiejętnościach technicznych, taktycznych, czy w obrębie przygotowania motorycznego. Stawianie zawodnikowi zadań indywidualnych wzmacnia go również w sferze mentalnej, jakże ważnej w obecnej, nie tylko sportowej, rzeczywistości. 

Nie każdy jest stworzony do prowadzenia zajęć indywidualnych. Niektórzy trenerzy cenią sobie pracę zespołową i w tym czują się najlepiej. Codzienne obcowanie z zespołem, aspekty drużynowe oraz cotygodniowa rywalizacja to coś, co sprawia im największą przyjemność. Trening indywidualny – czym jest i jaka jest jego istota? Jak sama nazwa wskazuje opiera się na pracy, w której najważniejszy jest zawodnik i jego potrzeby. Trening taki w bardzo dużym stopniu pozwala na wyszkolenie zaawansowanego technicznie zawodnika oraz zdobycie fundamentalnych umiejętności specyficznych dla dyscypliny sportu, jaką jest siatkówka. 

W treningu indywidualnym mamy możliwość zadbania o odpowiednią intensywność jednostki treningowej, częstszy kontakt zawodnika z piłką oraz możliwość obserwacji każdego zawodnika i właściwe nim kierowanie. Indywidualizacja ułatwia korygowanie błędów, dzięki czemu zawodnik nie popełnia ich w kolejnych latach szkolenia siatkarskiego i daje możliwość pełniejszego rozwoju. Unikamy tym samym stagnacji w rozwoju szkolonego zawodnika. 

Daje to duże możliwości dobrej organizacji jednostki treningowej, zapewniając tym samym odpowiednią intensywność oraz optymalne przerwy wypoczynkowe. Stwarzamy wówczas warunki w dużej mierze zbliżone do tych, które zastaniemy podczas walki sportowej. Praca treningowa w małej grupie zachowuje również odpowiedni kontakt na linii zawodnik – trener. Trener ma wówczas komfort zadawania pytań, wyznaczania zadań, jak i wskazywania praktycznych sposobów ich wykonania. Ostatnim, ale moim zdaniem kluczowym w tego typu treningu jest element samooceny zawodnika. Jeżeli trenerowi uda się przekonać dziecko do samooceny, a co za tym idzie również samokontroli, będzie ono bardziej świadome i bardziej efektywne w każdej dziedzinie życia. 

Nam trenerom, pasjonatom siatkówki zależy na tym, aby każdy trenujący pod naszym okiem młody zawodnik umiał odnaleźć się w dorosłym życiu, dlatego tak ważna w naszej pracy jest stymulacja rozwoju inteligencji i umiejętności poznawczych dzieci i młodzieży. Trener decydujący się na prowadzenie zajęć indywidualnych musi posiadać o wiele więcej specyficznych dla tego rodzaju treningu cech. Pierwszą i w zasadzie fundamentalną cechą dobrego trenera jest pasja. Emanujący pasją nauczyciel, podchodzący entuzjastycznie do każdej kolejnej jednostki treningowej to gwarancja rozwoju młodego zawodnika. Kolejnym elementem sztuki trenerskiej winna być wiedza – stosowanie odpowiednich środków treningowych i metod właściwych dla danego etapu rozwoju młodego organizmu. 

Z wiedzą nieodzownie związana jest umiejętność organizacji zajęć szkoleniowych, czyli zaplanowanie i przeprowadzenie zajęć zgodnie z głównymi filarami szkolenia, takimi jak mentalność, kreatywność, intensywność, szczegółowość, indywidualizacja oraz edukacja. Każdy trener musi posiadać przemyślany plan procesu treningowego uwzględniający stopień rozwoju zawodnika, jego poziom sportowo-fizjologiczny, jak również bardzo istotne w treningu indywidualnym, profil zawodnika i jego docelową pozycję na boisku. 

Nic po dobrze zaplanowanym mikro, mezo lub makro-cyklu, jeżeli trenerowi zabraknie konsekwencji oraz cierpliwości w realizacji założeń szkoleniowych. W indywidualnej pracy z dziećmi i młodzieżą szczególną uwagę należy zwrócić na detale oraz unikać negatywnych nawyków, które w dalszych etapach szkolenia mogą być trudne do eliminacji. Zasada stopniowania trudności to aspekt, mający kolosalny wpływ na osiągnięcie przez zawodnika odpowiedniego poziomu. 

Siatkówka składa się z szeregu specjalistycznych zadań indywidualnych, grupowych oraz zespołowych, których realizacja uzależniona jest od umiejętności indywidualnych zawodników. Trening indywidualny i stawianie zadań indywidualnych zawodnikom podnosi atrakcyjność i intensywność jednostki treningowej i jest niezbędnym warunkiem postępu zawodnika, jak i całego zespołu. W obecnej sytuacji kwarantanny trening indywidualny nabiera jeszcze większego znaczenia.

Pamiętając o tym, że siatkówka jest najbardziej złożoną grą drużynową musimy umiejętne łączyć pracę indywidualną z działaniami grupowymi i zespołowymi nie zapominając o tym, że nasza dyscyplina nie jest grą na elementy, ale na działania.

                                                                                                                                                      Lucjan Krakowczyk